تاثیر دمای کوئنچ بر ریزساختار و خواص فولاد دوفاز

نفت به عنوان خون صنعت، جایگاه مهمی در استراتژی انرژی دارد.کلید افزایش تولید نفت در کشور من، بهبود فناوری حفاری نفت است.فن آوری لوله های منبسط شونده یک فناوری جدید مهم مهندسی نفت و گاز است که در پایان قرن گذشته و اوایل این قرن تولید و توسعه یافته است.این یک روش مکانیکی یا هیدرولیکی است که در زیر زمین برای حرکت مخروط انبساط از بالا به پایین یا از پایین به بالا برای ساخت پوشش استفاده می شود.استفاده از فناوری لوله قابل گسترش می‌تواند کارایی تولید مهندسی حفاری در توسعه نفت و گاز را بهبود بخشد، نیروی انسانی، مواد، زمان و هزینه را صرفه‌جویی کند و توسعه سایر فناوری‌های مرتبط را ارتقا دهد.مقام مهندسی نفت ایالات متحده، کوک، فناوری لوله قابل توسعه را اینگونه توصیف می کند: "حفاری نفت "پروژه فرود ماه" یکی از فناوری های کلیدی در صنعت نفت و گاز در قرن بیست و یکم است و مواد لوله انبساط یکی از مهم ترین مسائل است. در فناوری لوله انبساط

ساختار فولادی دو فاز عمدتاً از فریت و مارتنزیت تشکیل شده است که به عنوان فولاد دو فاز مارتنزیتی نیز شناخته می شود.این دارای ویژگی های گسترش غیر تسلیم، استحکام تسلیم کم، استحکام کششی بالا و تطابق پلاستیک خوب است و انتظار می رود به ماده ترجیحی برای ساخت لوله های انبساط در صنعت نفت تبدیل شود.ویژگی‌های عالی فولاد دوفاز عمدتاً به مورفولوژی و کمیت مارتنزیت بستگی دارد و دمای خاموش کردن تأثیر تعیین‌کننده‌ای بر مقدار مارتنزیت در فولاد دوفاز دارد.

ترکیب شیمیایی مناسب فولاد دوفاز برای لوله‌های انبساط را طراحی کرد و تأثیر دمای خاموش کردن را بر ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد دوفاز مطالعه کرد.نتایج نشان می‌دهد که با افزایش دمای کوئنچ، کسر حجمی مارتنزیت به تدریج افزایش می‌یابد و در نتیجه استحکام تسلیم و استحکام کششی افزایش می‌یابد.هنگامی که دمای خاموش کردن 820 درجه سانتیگراد است، فولاد دو فاز برای لوله های انبساط می تواند بهترین عملکرد جامع را به دست آورد.